http://youtu.be/rDXlcpiz3Qc
Yfir í Fjörðum allt er hljótt.
Eyddur hver bær hver þekja fallin.
Kroppar þar gras í grænni tótt
gimbill um ljósa sumarnótt.
Háreistum fjöllum yfirskyggð
ein er þar huldufólksbyggð.
Bátur í vör með brostna rá
bíður þar sinna endaloka
lagði hann forðum landi frá
leiðina til þín um vötnin blá.
Aldrei mun honum ástin mín
áleiðis róið til þín.
Fetar þar létt um fífusund
folaldið sem í vor var alið
aldrei ber það um óttustund
ástina mína á vinafund.
Grær yfir leiði grær um stein
gröfin er týnd og kirkjan brotin.
Grasrótin mjúka græn og hrein
grær yfir huldufólksins bein
grær yfir allt sem áður var
ástin mín hvílir nú þar.